Od artysty podziemnego do realizmu okupacyjnego. Uwagi o strategiach artystycznych opartych na niewidzialności

https://doi.org/10.26485/AI/2018/20/6

Abstrakt

_{Artykuł omawia zagadnienie niewidzialności w kontekście sztuk wizualnych. Po zarysowaniu sześciu typów działań artystycznych, w których niewidzialność lub zniknięcie artysty odgrywają kluczową rolę, przedstawione zostają praktyki artystyczne określone przez autora strategią mimikry. Polegają one na wykonywaniu przez artystów zawodów jak kelnerka, sprzątaczka czy przedstawiciel handlowy – i traktowaniu tych ich jako działań artystycznych. Tendencje te omówione zostają na przykładzie koncepcji „eskapologii” Stephena Wrighta oraz „realizmu okupacyjnego” Julii Bryan Wilson. W artykule zostają przestawione wątpliwości dotycząca etycznego wydźwięku tych działań oraz płynnego statusu ich tożsamości, który – zdaniem autora – prowadzi paradoksalnie do ewokowania romantycznej figury twórcy.}