Dramaturgia lęku w dziele teatralnym „Drzwi i niepokojące pukanie”

Autor

DOI:

https://doi.org/10.26485/AI/2024/26/16

Słowa kluczowe:

przedstawienie teatralne, lęk, COVID-19, pandemia.

Abstrakt

Pandemia choroby koronawirusowej 2019 (w skrócie COVID-19) była przerażającym wydarzeniem dla ludzi na całym świecie, w tym w Indonezji. COVID-19 to choroba zakaźna wywoływana przez SARS-CoV-2. Przez niemal trzy lata ludzkość zmagała się z lękiem przed tą zakaźną i potencjalnie śmiertelną chorobą. Pandemia skłoniła ludzi do zamykania drzwi, aby uniknąć śmiertelnego wirusa.

Różne nowe terminy i narracje pojawiły się po ogłoszeniu przez WHO pandemii Covid-19 11 marca 2020 roku. W ciągu trzech lat pandemia COVID-19 pochłonęła niemal 6,9 miliona ofiar na całym świecie i oficjalnie zakończyła się 5 maja 2023 roku. Nowe terminy i narracje w okresie COVID-19 obejmowały protokoły zdrowotne, takie jak (1) noszenie masek, (2) mycie rąk mydłem, (3) zachowanie dystansu fizycznego, (4) unikanie tłumów i (5) ograniczanie mobilności. Inne terminy obejmowały Pandemię, Strefy, Drive-Thru Test Szybki, Odporność Stada, Protokoły Zdrowotne, Adaptacja do Nowych Nawyki (AKB), Odrzucone, Przypadki Podejrzane, PDP (Pacjent Pod Nadzorem), ODP (Osoba Pod Obserwacją), OTG (Osoby Bezobjawowe), PSBB (Ograniczenia Społeczne na Dużą Skalę), Dystans Społeczny, Dystans Fizyczny, WFH (Praca z Domu), Kwarantanna, Izolacja, Lockdown, Test Wymazowy, PCR i wiele innych.

Podczas pandemii przybycie gości stało się czymś przerażającym, w wyraźnym kontraście do przeszłości, kiedy posiadanie gości było uważane za błogosławieństwo. Drzwi są również rozumiane jako granica między sprawami zewnętrznymi a wewnętrznymi, oddzielając gości od gospodarzy. Różne formy ograniczeń fizycznych spotkań doprowadziły do dystansu społecznego spowodowanego pandemią Covid-19. Ta sytuacja zainspirowała mnie do stworzenia współczesnego dzieła teatralnego, które porusza temat lęku i niebezpieczeństwa pandemii COVID-19. Niniejsze badanie próbuje zbadać możliwość nowej dramaturgii, postrzegając drzwi nie tylko jako środek wejścia i wyjścia, ale także jako symbol lęku, strachu, śmierci i niebezpieczeństwa dla tych, którzy doświadczają pandemii COVID-19.

Biogramy autorów

Yusril - Department of Applied Arts, Postgraduate Program. ISI (Indonesia Institute of the Arts) Padangpanjang, Indonesia.

Academic and theater artist, lecturer, director, actor and artistic designer from Indonesia. He began his artistic career as a student of Indonesian literature at the Faculty of Literature, Andalas University, in 1988. He holds a Doctorate in Artistic Creation and Study from the Indonesian Institute of the Arts Surakarta (2016). In addition to writing, Yusril has created numerous theater works that have been performed in various cities across Indonesia and several countries worldwide. Currently, he teaches in the postgraduate Artistic Creation program. Besides being trusted as the head of the Hitam Putih arts community, he also serves as the Head of the Research and Community Service Institute at the Indonesian Institute of the Arts Padangpanjang.

Sahrul N. - Department of Creative and Art Studies, Postgraduate Program. ISI (Indonesia Institute of the Arts) Padang Panjang, Indonesia.

Researcher in the field of Indonesian arts and culture, mainly focusing on the culture of West Sumatra. He holds a Ph. D. in Art Creation and Study from the Indonesian Institute of the Arts, Surakarta, which he completed in 2015. He has conducted extensive research and published numerous scientific papers in both national and international journals. He has also authored several books, including 'Kontroversial Imam Bonjol' (The Controversial Imam Bonjol) (2005), 'Kritik Teater' (Theater Critique) (2017), 'Pamenan: Konsep Budaya Minangkabau' (Pamenan: The Concept of Minangkabau Culture) (2020), and 'Metode Penciptaan Teater Kontemporer' (Methods of Contemporary Theater Creation) (2020). Currently, he serves as the Deputy Director of the Postgraduate Program at ISI Padangpanjang.

Afrizal H. - ISI (Indonesia Institute of the Arts) Padang Panjang, Indonesia.

Director, actor, dramaturg, curator and researcher in the field of arts and culture, particularly theater. His most recent educational attainment is a Ph.D. in the Study Program of Art Creation and Study from the Graduate Program at the Indonesian Institute of the Arts Surakarta, completed in 2020. He has conducted extensive research and written numerous scientific papers in both national and international journals. He contributed as a writer to the books Bunga Rampai Sanggit: ngudi kasampurnaan (2021) and Kota-Kota Bersuara (Cities in Sound) (2020), served as an editor for the book Metode Penciptaan Teater Kontemporer (Methods of Creating Contemporary Theater) (2020), and for the proceedings of the seminar Membangun Konsep Seni Nusantara (Building the Concept of Nusantara Art) (2018). Currently, he serves as the Head of the Master's Program in Humanities Studies at the Graduate Program of the Indonesian Institute of the Arts Padangpanjang.

Ali Sukri - ISI (Indonesia Institute of the Arts) Padang Panjang, Indonesia.

Choreographer from West Sumatra whose works have been performed at both national and international events. His educational background includes a Bachelor's degree in Dance Composition, a Master's degree in Artistic Creation, and a Doctorate in Artistic Creation and Study, completed at the Indonesian Institute of the Arts Surakarta in 2023. Some of his published journals include Koreografi Tonggak Raso Berbasis Silek (2017), Menjilid Sitaralak: Konsep Garap Penciptaan Tari dari Memori Silek pak Guru (Binding Sitaralak: The Concept of Dance Creation from the Memories of Silek Teacher) (2022), and Metode Penciptaan Tari Kontemporer: Tubuhku Puisi Yang Bergerak (Method of Contemporary Dance Creation: My Body is a Moving Poem) (2023). He has also published a book titled "Pengembangan Tari Podang Perisai di Kuantan Singingi Riau (Development of Podang Perisai Dance in Kuantan Singingi, Riau) (2017). Currently, he serves as the Head of the Department of Applied Arts at the postgraduate level at ISI Padangpanjang.

Cameron Malik - Insulinde: Art and Design Research Centre, Indonesia

Researcher from Indonesia. He completed his master's degree at the Indonesian Institute of the Arts, Yogyakarta, in 2017, majoring in Art Studies, and his bachelor's degree in Ethnomusicology at the Indonesian Institute of the Arts, Surakarta. Currently, he works as a freelance researcher through the Insulinde organization. His research interests include fine arts, media studies, games, music, ethnomusicology and visual culture. Some of his written works include studies on the face in the context of posters, the concept of aesthetic familiarity and atmosphere, and raising awareness through games. Another work, a book titled "Tabuik Ceremony: How the Minangkabau Community Manages Conflict Through Music," will be published this year by the National Research and Innovation Agency (BRIN).

Bibliografia

Anwar, A. S. (2012). Perkembangan Teater Kontemporer Indonesia 1968-2008. Disertation.

Arianto, B. (2021). Dampak Pandemi COVID-19 terhadap Perekonomian Dunia. JURNAL EKONOMI PERJUANGAN. https://doi.org/10.36423/jumper.v2i2.665

Burhan, E., Isbaniah, F., Susanto, A. D., Aditama, T. Y., & Soedarsono. (2020). Diagnosis dan Penatalaksanaan Pneumonia COVID-19. In Perhimpunan Dokter Paru Indonesia.

Ciotti, M., Ciccozzi, M., Terrinoni, A., Jiang, W. C., Wang, C. Bin, & Bernardini, S. (2020). The COVID-19 pandemic. In Critical Reviews in Clinical Laboratory Sciences. https://doi.org/10.1080/10408363.2020.1783198

Duarte, F. (2020). Virus corona: Perburuan mencari orang pertama yang memicu wabah Covid-19. Bbc.Com.

Elizar, S. N., Sukri, A., & Zaitun, K. (2019). The Art Creation Design of The Dance Theatre “The Margin of Our Land.” Arts and Design Studies, 77, pp. 61-69. https://doi.org/10.7176/ads/77-08

Febriyani, F., & Sukmayadi, Y. (2023). Pembelajaran Seni Musik Sebelum, Semasa, Sesudah Pandemi COVID-19 di SMP. EDUKATIF : JURNAL ILMU PENDIDIKAN. https://doi.org/10.31004/edukatif.v5i2.5246

Harun, A., Eliza, M., & Salsabilla, S. (2021). Pelatihan Teater sebagai Alternatif Pendidikan Luar Sekolah pada Masa Pandemi Covid-19 di Rumah Belajar Bintang Kurenah, Kota Payakumbuh. Jurnal Warta Pengabdian Andalas. https://doi.org/10.25077/jwa.28.4.369-376.2021

Harun, A., Zaitun, K., & Susandro, S. (2022). Postdramatik: Dramaturgi Teater Indonesia Kontemporer. Dance and Theatre Review. https://doi.org/10.24821/dtr.v4i2.6450

Hasan, M., Noercahyo, A., Rani, A. E., Salshabilla, N. A., & Izzati, S. N. (2021). PENGEMBANGAN EKONOMI KREATIF SEKTOR UMKM DI MASA PANDEMI COVID-19. JURNAL EKONOMI PENDIDIKAN DAN KEWIRAUSAHAAN. https://doi.org/10.26740/jepk.v9n2p125-138

HS, W. (2014). Dramaturgi Teater Rakyat Randai di Minangkabau. Jurnal Kajian Seni. https://doi.org/10.22146/art.5874

Liwe, V., Kaunang, M., & Latuni, G. (2022). UPAYA PENINGKATAN PEMBELAJARAN SENI BUDAYA DALAM MASA PANDEMI DI SMA KATOLIK KARITAS. KOMPETENSI. https://doi.org/10.53682/kompetensi.v2i8.5635

Luki Safriana. (2020). Tantangan Berat Seniman Pertunjukan di Masa Pandemi Corona. Https://Katadata.Co.Id.

Manajemen, M., Fakultas, R., & Ugm, K. (2002). Strategi Disain Penelitian. Emerg Med BMJ c. Creswell JW. Metode Penelitian Bisnis. Edisi Terjemahan. Jakarta: Penerbit Erlangga.

Marciano, R. (2020). Problematika seni pertunjukan di masa pandemi melalui pengalaman empirik. Senakreasi: Seminar Nasional Kreativitas Dan Studi Seni.

Nafrin, I. A., & Hudaidah, H. (2021). Perkembangan Pendidikan Indonesia di Masa Pandemi Covid-19. EDUKATIF : JURNAL ILMU PENDIDIKAN. https://doi.org/10.31004/edukatif.v3i2.324

Nasution, D. A. D., Erlina, E., & Muda, I. (2020). Dampak Pandemi COVID-19 terhadap Perekonomian Indonesia. Jurnal Benefita. https://doi.org/10.22216/jbe.v5i2.5313

Octarina, N. F., Kongres, E., & Mardika, M. (2021). Urgensi Penemuan Vaksin Covid-19 sebagai Hak Milik Publik. Pandecta Research Law Journal.

Oktiani, V. (2020). Apa yang Dimaksud Virus Corona? Ini Asal Mula hingga Gejala Covid-19. Wolipop.Detik.Com.

Pascarella, G., Strumia, A., Piliego, C., Bruno, F., Del Buono, R., Costa, F., Scarlata, S., & Agrò, F. E. (2020). COVID-19 diagnosis and management: a comprehensive review. In Journal of Internal Medicine. https://doi.org/10.1111/joim.13091

PH, L., Suwoso, R. H., Febrianto, T., Kushindarto, D., & Aziz, F. (2020). Dampak Pandemi Covid- 19 bagi Perekonomian Masyarakat Desa. Indonesian Journal of Nursing and Health Sciences. https://doi.org/10.37287/ijnhs.v1i1.225

Ridlo, I. A. (2020). Pandemi COVID-19 dan Tantangan Kebijakan Kesehatan Mental di Indonesia. INSAN Jurnal Psikologi Dan Kesehatan Mental. https://doi.org/10.20473/jpkm.v5i22020.162-171

Rozzaqyah, F. (2020). Urgensi Konseling Krisis dalam Menghadapi Pandemi Covid-19 Di Indonesia. Prosiding Seminar Nasional Bimbingan Dan Konseling Mengukuhkan Eksistensi Peran BK Pasca Pandemi Covid-19 Di Berbagai Setting Pendidikan.

Saaduddin, S., Pramayoza, D., & Novalinda, S. (2022). Wayang Sayur: Sebuah Alternatif Teater Boneka di Masa Pandemi. Creativity And Research Theatre Journal. https://doi.org/10.26887/cartj.v4i1.2499

Sahrul, Y., & Zebua, N. E. (2020). Directing and Acting Designs in Yusril’s Theater Work “Bangku Kayu dan Kamu yang Tumbuh Di Situ.” Arts and Design Studies, 85, 24–30. https://doi.org/10.7176/ads/85-04

Sari, I. P., & Sriwidodo, S. (2020). Perkembangan Teknologi Terkini dalam Mempercepat Produksi Vaksin COVID-19. Majalah Farmasetika. https://doi.org/10.24198/mfarmasetika.v5i5.28082

Sungkar, A. (2022). Perempuan, Seni dan Pandemi. Dekonstruksi. https://doi.org/10.54154/dekonstruksi.v7i01.101

Supriatna. (2020a). KOMUNIKASI ESTETIK DI MASA PANDEMI Sebuah Catatan Pengalaman Peciptaan Patung Nyi Ronggeng. Jurnal Budaya Nusantara. https://doi.org/10.36456/b.nusantara.vol4.no1.a3243

Supriatna, E. (2020b). Wabah Corona Virus Disease. In Jurnal Sosial dan Budaya Syar-i.

Susandro, S., & Harun, A. (2023). Eksperimentasi Teater: Retrospeksi Dramaturgi Zona X Nyanyian Negeri Sunyi. DESKOVI : Art and Design Journal. https://doi.org/10.51804/deskovi.v6i2.15336

Syamaidzar, S. (2020). Review Vaksin Covid-19. Research Gate.

Yuliyanto, Y., Michael, D., & Utami, P. N. (2021). Deradikalisasi Narapidana Teroris melalui Individual Treatment. Jurnal HAM. https://doi.org/10.30641/ham.2021.12.193-208

Yunita, N. W. (2020). Penyebab, Asal Mula, dan Pencegahan Virus Corona di Indonesia. In Journal of Environmental Management.

Pobrania

Opublikowane

2024-12-29

Numer

Tom 26 (2024): Sztuka i kultura w czasach zagrożenia

Dział

Artykuły

Licencja

Prawa autorskie (c) 2024 Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.