Rozwój gig economy jako wyzwanie dla sfery regulacji rynku pracy
DOI:
https://doi.org/10.26485/SPE/2019/110/13Słowa kluczowe:
gig economy; rynek pracy; pracownik; samozatrudnionyAbstrakt
Gig economy jest relatywnie nową kategorią, która pojawiła się w okresie światowego kryzysu 2007+. W artykule podjęto próbę jej wyjaśnienia oraz usystematyzowania cech pracy w tym nowym segmencie gospodarki. Sformułowano także wnioski wypływające z dyskusji toczącej się w literaturze nad statusem usługodawców działających w tej części gospodarki. Wykazano, iż nowy sposób kształtowania relacji pomiędzy usługodawcą a nabywcą wymaga odpowiednich regulacji uwzględniających ich specyfikę. W artykule wykorzystano metodę krytycznej analizy najnowszego światowego czasopiśmiennictwa i analizy przypadków pochodzących z krajów doświadczających skutków rozwoju gig economy, w których do tej pory poddano je badaniom. Na tej podstawie udowodniono, że gig economy zaczyna funkcjonować jako samodzielna kategoria ekonomiczna w ramach nowego specyficznego modelu biznesowego, w którym aktualnie więcej przemawia za traktowaniem usługodawców jako pracowników, jednak możliwe jest także takie ukształtowanie warunków realizacji gig economy, w których odpowiedni dla usługodawców będzie status samozatrudnionego.