Fundacje prywatne jako element liberalizacji polskich przepisów o spadkach. Refleksje na gruncie stanu prawnego republiki Austrii i księstwa Liechtenstein

Abstrakt

Wobec braku krajowych instytucji, zapewniających w dostatecznym stopniu możliwość koncentracji majątku na wypadek śmierci oraz silnie rozdzielającą funkcją polskiego prawa spadkowego, zagraniczne fundacje prywatne są coraz powszechniej wykorzystywane w planach sukcesyjnych również polskich obywateli. Powyższe zjawisko, w połączeniu z bliskością geograficzną jurysdykcji konkurencyjnych, zapewniających korzystniejsze regulacje z zakresu prawa sukcesyjnego, jak również wobec istnienia swobodnych przepływów wewnątrz Unii Europejskiej oraz w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego, powoduje postępujący odpływ kapitału krajowego, co wiąże się z niekorzystnymi skutkami dla polskiej gospodarki. W artykule Autor przedstawia istotę wykorzystywania fundacji prywatnych w planowaniu sukcesyjnym, zarysowuje wskazane instytucje w prawodawstwie Republiki Austrii oraz Wielkiego Księstwa Liechtenstein, jak również formułuje postulaty de lege ferenda pod kątem polskiego ustawodawcy ze szczególnym uwzględnieniem obszarów, w których interwencja legislacyjna jest niezbędna wobec ewentualnego podjęcia w ramach dyskursu politycznego decyzji o wprowadzeniu instytucji fundacji prywatnych do polskiego porządku prawnego. W toku analizy Autor w szczególności wykazuje na przykładzie Republiki Austrii, iż wprowadzenie do polskiego porządku prawnego instytucji fundacji prywatnej przy zapewnieniu odpowiedniej regulacji w obszarze prawa spadkowego, handlowego i podatkowego powinno zahamować odpływ krajowego kapitału oraz spowodować odwrócenie panującej tendencji.