WŁADYSŁAW TARNAWSKI AS A SCHOLAR OF ENGLISH LITERATURE
DOI:
https://doi.org/10.26485/PP/2022/77/3Keywords:
British literature; literary translation; politics; receptionAbstract
The article examines the achievement of Władysław Tarnawski (1885–1951), a Polish translator and scholar who specialized in English literature. It discusses Tarnawski’s biography, his political and aesthetic views, as well as contribution to English studies in Poland and the Polish reception of British literature and its translations. The author also analyses the criteria which Tarnawski adopted in order to evaluate the works of British writers and the way he expressed his opinions thereof. Tarnawski’s views and assessment criteria were deeply rooted in Polish politics and history of the first half of the twentieth century.
References
(-el). 1937. Zyżka z „I.K.C.” i prof. Władysław Tarnawski. „Nowy Dziennik”, nr 69. S. 9.
(kr). 1936. Angielska powieść współczesna. „Kurier Poznański”, nr 130, wyd. poranne. S. 6.
(rt). 1936. Odczyty prof. Władysława Tarnawskiego. „Kurier Poznański”, nr 126, wyd. poranne. S. 9.
(tk). 1936a. Czy Szekspir był katolikiem? Odczyt prof. dr. W. Tarnawskiego na akademii Koła Anglistów S. U. P. „Kurier Poznański”, nr 60, wyd. poranne. S. 4.
(tk). 1936b. Zakończenie wykładów prof. Tarnawskiego. „Kurier Poznański”, nr 132, wyd. poranne. S. 2.
Albiński Marian. 1914. Wstęp do badań estetycznych nad powieścią polską (Krytyka techniki powieściowej w świetle estetyki Teodora Lippsa). „Sztuka”, z. 19. S. 21–27.
Almanach lwowski „Ateneum”. 1928. R. I.
Bielak Franciszek. 1936. Ignacy Chrzanowski (W 70-lecie urodzin wielkiego Polaka i uczonego). „Głos: Tygodnik Polskiej Myśli Narodowej”, nr 7. S. 1.
Bruchnalski Wilhelm. 1928. „Romeo i Julia” – „Konrad Wallenrod”: motyw pieśni porannej. W: Księga pamiątkowa ku uczczeniu 30-letniej pracy naukowej i nauczycielskiej Stanisława Dobrzyckiego. Poznań. S. 1–17.
Chrzanowski Ignacy. 1934. Nowa książka o „Panu Tadeuszu”. „ABC Literacko-Artystyczne”, nr 14. S. 1.
Cysewski Kazimierz. 2002. Między historią badań literackich a teorią literatury. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
Dębicki Zdzisław 1928. „Literatura angielska w okresie romantyzmu”. „Kurier Warszawski”, nr 183, wyd. wieczorne. S. 4.
Dębicki Zdzisław. 1930. „Liryka powstania listopadowego”. „Kurier Warszawski”, nr 322, wyd. wieczorne. S. 4.
Duniec Krystyna. 2008. Sposoby na Shylocka. „Dialog”, nr 9. S. 39–52.
Dyboski Roman. 1923. Elisabethan Studies in Poland. „The Times Literary Supplement”, Issue 104, March 15. S. 176.
Dyboski Roman. 1957. Sto lat literatury angielskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
Gibińska-Marzec Marta, Stanisz Elżbieta. 2014. Władysław Tarnawski jako tłumacz Szekspira. „Prace Komisji Neofilologicznej PAU”, t. XII. S. 91–97.
Grabowski Tomasz. 1936. Nowa nauka o literaturze. W: Zjazd naukowy imienia Ignacego Krasickiego we Lwowie w dniach 8–10 czerwca 1935 roku: Księga referatów. Red. Ludwik Bernacki. Lwów: Komitet Organizacyjny Zjazdu. S. 136–147.
Grzebieniowski Tadeusz. 1930a. Władysław Tarnawski: Historia literatury angielskiej od Swifta do Burke’a i Burnsa, K.S. Jakubowski, 1930 [recenzja]. „Kwartalnik Neofilologiczny”. S. 178–179.
Grzebieniowski Tadeusz. 1930b. Władysław Tarnawski: Historia literatury angielskiej [...] [recenzja]. „Neofilolog”, z. 3. S. 178–182.
H.B. 1922. Z Towarzystwa Naukowego Lwowskiego. „Słowo Polskie”, nr 16. S. 5.
Helsztyński Stanisław. 1932. Szekspir. „Wiadomości Literackie”, nr 28. S. 3.
Hoesick Ferdynand. 1922. Szekspir i Antoniusz. „Kurier Warszawski”, nr 98. S. 9–11.
Hoesick Ferdynand. 1924a. Romeo i Julia. „Kurier Warszawski”, nr 97. S. 6–8.
Hoesick Ferdynand. 1924b. Szekspir czy Shakespeare? „Kurier Warszawski”, nr 202. S. 4–6.
Kleiner Juliusz. 1924. Ś. p. Konstanty Wojciechowski. „Słowo Polskie”, nr 201. S. 4.
Korbut Gabriel. 1924. Wstęp do literatury polskiej (Zarys metodyki badania literatury). Warszawa: Wydawnictwo Kasy im. Mianowskiego.
Kronika lwowska. 1903. „Nowa Reforma”, nr 251. S. 2.
Lubczyńska Aleksandra. 2014. Z działalności odczytowej Związku Naukowo-Literackiego we Lwowie (1893/1898–1914). „Res Historica”, nr 38. S. 121–154.
Łempicki Zygmunt. 1923. Z obcych niw. „Kurier Warszawski”, nr 128. S. 4.
Łempicki Zygmunt. 1929. Nowa książka o Anglii. „Kurier Poranny”, nr 110. S. 3.
Macaulay Thomas Babington. Szkice krytyczne i historyczne w przekładzie W. Tarnawskiego. Rkps BJ, sygn. Przyb. 622/04, 624/04.
Makowski Adam. 2001. Metoda krytycznoliteracka Piotra Chmielowskiego. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN.
Pogrzeb ś. p. dr. Piotra Chmielowskiego. 1904. „Gazeta Lwowska”, nr 96. S. 4.
Pudłocki Tomasz. 2001. Władysław Tarnawski. Pochodzenie, dzieciństwo, młodość. „Rocznik Przemyski”, t. 37, z. 2. S. 77–88.
Pudłocki Tomasz. 2002. Władysław Tarnawski. Cz. 2. Przemyśl, lata przełomu. „Rocznik Przemyski”, t. 38, z. 1. S. 67–87.
Pudłocki Tomasz. 2004. Władysław Tarnawski. Cz. 3. Przemyślanin w drodze do katedry uniwersyteckiej. „Rocznik Przemyski”, t. 40, z. 3. S. 71–92.
Pudłocki Tomasz. 2005. Władysław Tarnawski. Cz. 5. Ostatnie lata. „Rocznik Przemyski”, t. 41, z. 3. S. 97–107.
Pudłocki Tomasz. 2006. Związki Władysława Tarnawskiego z Przemyślem w latach jego profesury we Lwowie. „Rocznik Przemyski”, t. 42, z. 3. S. 87–94.
Pudłocki Tomasz. 2007. Władysław Tarnawski wobec wizyty G.K. Chestertona we Lwowie i w Przemyślu. „Rocznik Przemyski”, t. 43, z. 3. S. 89–94.
Pudłocki Tomasz. 2008. Z dziejów pewnej przyjaźni. Relacje Władysława Tarnawskiego z Kornelem Makuszyńskim. „Rocznik Przemyski”, t. 44, z. 3. S. 67–72.
Pudłocki Tomasz. 2015. Trudna rzeczywistość. Listy Władysława Tarnawskiego z więzienia do rodziny (lata 1947–1948). „Rocznik Przemyski”, t. 51, z. 2. S. 111–124.
Pudłocki Tomasz. 2016. „Scripsi et salvari animam meam”. Władysław Tarnawski w świetle korespondencji do Andrzeja Gawrońskiego. „Rocznik Przemyski”, t. 52, z. 2. S. 61–78.
Pudłocki Tomasz 2017. „Słowo Lwów stanie za wszystkie komentarze”. Z relacji Wacława Borowego i Władysława Tarnawskiego. „Rocznik Przemyski”, t. 53, z. 3. S. 165–175.
Pudłocki Tomasz. 2018. Roman Dyboski i Władysław Tarnawski – historia wzajemnych odniesień. W: Roman Dyboski 1883–1945, Władysław Tarnawski 1885–1951. Seria: Archiwum Nauki PAN i PAU: W Służbie Nauki, nr 28. Kraków: Polska Akademia Umiejętności. S. 33–52.
Rożnowska-Szymczykowa Jadwiga. 1994. Bibliografia prac Władysława Tarnawskiego (1885–1951). „Rocznik Przemyski”, t. 29–30. S. 367–382.
Rudnicki Ludwik. 1911. Estetyka T. Lippsa. Kraków: Druk Anczyca i Spółki.
Stanisz Elżbieta. 2007. Three Scholars: Dyboski, Tarnawski, Tretiak, the Fathers of English Studies in Poland. W: Multiculturalism at the Start of 21st Century. Red. Krystyna Kujawińska Courtney, Maria Łukowska. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. S. 187–197.
Stanisz Elżbieta. 2009. Władysław Tarnawski jako szekspirolog. „Rocznik Przemyski”, t. 45, z. 3. S. 107–138.
Stanisz Elżbieta. 2011. Kierunki polskiej szekspirologicznej myśli krytycznej w dwudziestoleciu międzywojennym. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Stanisz Elżbieta. 2014. Polska krytyka szekspirowska w dwudziestoleciu międzywojennym. W: Szekspir na blogu. Red. Monika Sosnowska. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. S. 51–84.
Stanisz Elżbieta. 2018. Roman Dyboski i Władysław Tarnawski – twórcy polskich studiów anglistycznych. W: Roman Dyboski 1883–1945, Władysław Tarnawski 1885–1951. Seria: Archiwum Nauki PAN i PAU: W Służbie Nauki, nr 28. Kraków: Polska Akademia Umiejętności. S. 79–94.
Starnawski Jerzy. 1994. Władysław Tarnawski (1885–1951). W: Słownik badaczy literatury polskiej. T. 1. Red. Jerzy Starnawski. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. S. 289–291.
Starnawski Jerzy. 1997. Sylwetki lwowskich historyków literatury. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Starnawski Jerzy, Kujawińska Courtney Krystyna. 1997. Władysław Tarnawski (1885–1951). W: Jerzy Starnawski, Krystyna Kujawińska Courtney. Anglo-polonica. Łódź: Omega-Praksis. S. 127–133.
Strzelecki Adolf. 1898. Szekspir i Bacon: wiele hałasu o nic: studium. Kraków: Drukarnia „Czasu”.
Szekspir William. [1924]. Antoniusz i Kleopatra. Przeł. oraz wstępem i objaśnieniami opatrzył Władysław Tarnawski. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza.
Szekspir William. 1924. Romeo i Julia. Przeł. oraz wstępem i objaśnieniami opatrzył Władysław Tarnawski. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza.
T.S. [Tadeusz Sinko]. 1922. Nowe wydawnictwa. „Czas”, nr 17. S. 2.
Tarnawska Joanna. 1995. „Sonety” Szekspira w przekładzie W. Tarnawskiego. „Rocznik Przemyski”, t. 31, z. 3. S. 3–9.
Tarnawski Władysław. 1909. U grobu wieszcza. „Słowo Polskie”, nr 508, wyd. popołudniowe. S. 5.
Tarnawski Władysław. 1914a. O polskich przekładach dramatów Szekspira. Kraków: Akademia Umiejętności.
Tarnawski Władysław. 1914b. William Shakespeare. Dzieła dramatyczne we dwunastu tomach. „Książka”, nr 1–2. S. 60–61.
Tarnawski Władysław. 1921a. John Keats (W setną rocznicę zgonu). „Przegląd Warszawski”, nr 3. S. 358–368.
Tarnawski Władysław. 1921b. Roman Dyboski: „Rytmika wysiłku i znużenia w twórczości Szekspira” [recenzja]. „Przegląd Warszawski”, nr 2. S. 249–251.
Tarnawski Władysław. 1921c. Shelley i „Prometeusz”. „Przegląd Warszawski”, nr 2. S. 224–227.
Tarnawski Władysław. 1923a. Monografia o Marlow’ie. „Kurier Polski”, nr 47. S. 7.
Tarnawski Władysław. 1923b. Ostatnie wydawnictwa „Biblioteki Polskiej”. „Gazeta Poranna 2 grosze”, nr 38. S. 7.
Tarnawski Władysław. 1923c. Szekspir czy nie Szekspir? „Przegląd Warszawski”, nr 21. S. 319–343.
Tarnawski Władysław. 1924a. Angielskie prymitywy powieściowe (Lyly, Sidney, Greene, Lodge, Nashe). „Przegląd Warszawski”, nr 38. S. 168–181.
Tarnawski Władysław. 1924b. Z teatru angielskiego. „Przegląd Warszawski”, nr 28. S. 108–123.
Tarnawski Władysław. 1925a. Dwie ostatnie sztuki Bernarda Shaw („Back to Methuselah” i „Saint Joan”). „Przegląd Warszawski”, nr 42. S. 271–297.
Tarnawski Władysław. 1925b. O „Śnie nocy letniej”. „Słowo Polskie”, nr 56. S. 6.
Tarnawski Władysław. 1926. Historia literatury angielskiej od czasów najdawniejszych do Miltona i Drydena. Lwów: Drukarnia Jakubowskiego i Spółki.
Tarnawski Władysław. 1927a. Czy Sterne był powieściopisarzem? „Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie”, R. 7, z. 2. S. 62–64.
Tarnawski Władysław. 1927b. Z Anglii współczesnej: Pięć szkiców. Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Tarnawski Władysław. 1927c. Z dziejów Ossjana w Polsce. „Prace Filologiczne”, t. XII: Prace polonistyczne ofiarowane Janowi Łosiowi dla uczczenia dwudziestopięciolecia jego działalności naukowej na Uniwersytecie Jagiellońskim 1902–1927. S. 257–273.
Tarnawski Władysław. 1929a. Falstaff a religia Szekspira. „Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie”, z. 1. S. 10–19.
Tarnawski Władysław. 1929b. Uwagi o potrzebach anglistyki w Polsce. „Nauka Polska jej Potrzeby, Organizacja i Rozwój”, R. 10. S. 347.
Tarnawski Władysław. 1930a. Historia literatury angielskiej od Swifta do Burke’a i Burnsa. Lwów: K. S. Jakubowski.
Tarnawski Władysław. 1930b. „Otello” jako tragedia zemsty. „Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie”, z. 2. S. 48–52.
Tarnawski Władysław. 1930c. Postać Szajloka w „Kupcu weneckim” (Przed jutrzejszym przedstawieniem w Teatrze Polskim). „Kurier Poznański”, nr 36, wyd. wieczorne. S. 5.
Tarnawski Władysław. 1931a. Szekspir: Książka dla młodzieży i dla dorosłych. Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Tarnawski Władysław. 1931b. U źródeł sionizmu. „Myśl Narodowa”, nr 43. S. 139–142.
Tarnawski Władysław. 1931c. Wyniki badań szekspirowskich XX wieku. „Przegląd Humanistyczny”, z. 3–4. S. 435–451.
Tarnawski Władysław. 1932a. Literatura angielska. W: Wielka literatura powszechna. Red. Stanisław Lam. T. 3. Warszawa: Księgarnia Wydawnicza Trzaska, Evert i Michalski. S. 230–232.
Tarnawski Władysław. 1932b. Niemiecki dramat o Tytusie Androniku. „Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie”, z. 1. S. 28–33.
Tarnawski Władysław. 1932c. Szkocja i Walia. „Myśl Narodowa”, nr 17. S. 226–229.
Tarnawski Władysław. 1933a. Charakter królowej Elżbiety. „Głos Literacko-Naukowy”, nr 250. S. III.
Tarnawski Władysław. 1933b. O styl i język Johna Galsworthy’ego (Garść uwag). „Neofilolog”, z. 2. S. 86–95.
Tarnawski Władysław. 1933c. W pogoni za oryginalnością: eksperymenty powieściowe Wirginii Woolf. „Głos Literacko-Naukowy”, nr 333. S. IV.
Tarnawski Władysław. 1933d. Z najnowszej historiografii angielskiej. „Głos Literacko-Naukowy”, nr 346. S. V.
Tarnawski Władysław. 1934a. Co widziała w Polsce Angielka? „Kurier Poznański”, nr 19, wyd. główne. S. 12.
Tarnawski Władysław. 1934b. Coś o książkach. „Kurier Literacko-Naukowy”. S. 1.
Tarnawski Władysław. 1934c. Freudystyczna epopeja. „Głos Literacko-Naukowy”, nr 184. S. IV.
Tarnawski Władysław. 1934d. „Hamlet” w biegu wieków – i zawsze (Z powodu jutrzejszego wystawienia „Hamleta” w Teatrze Polskim). „Kurier Poznański”, nr 37, wyd. główne. S. 8.
Tarnawski Władysław. 1934e. Maria Stuart u wód. „Głos Literacko-Naukowy”, nr 223. S. III.
Tarnawski Władysław. 1934f. Nazwiska angielsko-żydowskie. „Głos Literacko-Naukowy”, nr 101. S. VI.
Tarnawski Władysław. 1934g. Nowy pogląd na Marię Stuart. „Głos Literacko-Naukowy”, nr 254. S. I.
Tarnawski Władysław. 1934h. Rywal Szekspira. „Kurier Poznański”, nr 407. S. 8.
Tarnawski Władysław. 1934i. Sprzed lat trzydziestu pięciu: „Cyrano de Bergerac”. „Kurier Literacko-Naukowy”, nr 4. S. II.
Tarnawski Władysław. 1934j. Tragifarsa z życia wielkiego krytyka. „Kurier Poznański”, nr 545, wyd. główne. S. 8.
Tarnawski Władysław. 1934k. Z teatrów angielskich. „Kurier Literacko-Naukowy”, nr 27. S. 6.
Tarnawski Władysław. 1934l. Zmierzch historyków wiktoriańskich. „Głos Literacko-Naukowy”, nr 88. S. II.
Tarnawski Władysław. 1935a. Galsworthy w świetle korespondencji. „Kurier Literacko-Naukowy”, nr 19. S. V.
Tarnawski Władysław. 1935b. Główne postaci najnowszej powieści angielskiej. „Kurier Poznański”, nr 379, wyd. główne. S. 5.
Tarnawski Władysław. 1935c. „Miateż” Aurelego Urbańskiego. „Kurier Literacko-Naukowy”, nr 7. S. I.
Tarnawski Władysław. 1935d. Misterium o angielskim świętym Stanisławie. „Kurier Poznański”, nr 596, wyd. główne. S. 6.
Tarnawski Władysław. 1935e. Mr. Golancz, książę Mirski i Spółka. „Kurier Poznański”, nr 265, wyd. główne. S. 5.
Tarnawski Władysław. 1935f. Nowe zdobycze polonistyki. „Kurier Literacko-Naukowy”, nr 12. S. I.
Tarnawski Władysław. 1935g. O Prusie i paru innych rzeczach: nowe wydanie Prusa i Akademia Literatury. „Kurier Literacko Naukowy”, nr 10. S. I.
Tarnawski Władysław. 1935h. O władzę reżysera. „Kurier Literacko-Naukowy”, nr 16. S. 6–7.
Tarnawski Władysław. 1935i. Per analogiam. „Myśl Narodowa”, nr 5. S. 71–73.
Tarnawski Władysław. 1935j. Rewizja dziejów Anglii. „Kurier Literacko-Naukowy”, nr 17. S. II–III.
Tarnawski Władysław. 1935k. Szekspir i film dźwiękowy. „Kurier Warszawski”, nr 338, wyd. wieczorne. S. 13.
Tarnawski Władysław. 1935l. Współczesna beletrystyka angielska (Autoreferat). „Kurier Literacko-Naukowy”, nr 11. S. I.
Tarnawski Władysław. 1935m. Wyniki badań szekspirowskich w w. XX. „Sprawozdania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk”, R. 5. S. 5.
Tarnawski Władysław. 1935n. Życie współczesne pod pręgierzem. „Kurier Poznański”, nr 149, wyd. główne. S. 4.
Tarnawski Władysław. 1936a. Czy pamiątka po Szekspirze? „Kurier Warszawski”, nr 85, wyd. wieczorne. S. 4.
Tarnawski Władysław. 1936b. Dlaczego Szekspir pisał? „Kurier Poznański”, nr 335, wyd. główne. S. 8.
Tarnawski Władysław. 1936c. Joseph Conrad – nieśmiertelny. „Kurier Poznański”, nr 430, wyd. główne. S. 5.
Tarnawski Władysław. 1936d. O „Wieczorze Trzech Króli” słów parę. „Kurier Poznański”, nr 526, wyd. główne. S. 5.
Tarnawski Władysław. 1936e. Powieść komentarzem do historii. „Warszawski Dziennik Narodowy”, nr 353 B. S. 7.
Tarnawski Władysław. 1936f. Sheila Kaye-Smith. Z cyklu: Pisarze katoliccy Anglii współczesnej. III. „Tęcza”, nr 10. S. 39–42.
Tarnawski Władysław. 1936g. Spóźniona recenzja: Na marginesie „Wieczoru Trzech Króli”. „Warszawski Dziennik Narodowy”, nr 88 B. S. 4.
Tarnawski Władysław. 1936h. Szekspir ciągle współczesny. „Kurier Poznański”, nr 25, wyd. główne. S. 8.
Tarnawski Władysław. 1936i. Współcześni powieściopisarze katoliccy. „Tęcza”, nr 6, S. 35–38.
Tarnawski Władysław. 1936j. Współcześni powieściopisarze katoliccy w Anglii. II. Compton Mackenzie. „Tęcza”, nr 8. S. 15–18.
Tarnawski Władysław. 1937a. Autor olbrzymiego dzieła. „Kurier Poznański”, nr 187, wyd. wieczorne. S. 6.
Tarnawski Władysław. 1937b. Ego te exorciso… „Kurier Poznański”, nr 145, wyd. wieczorne. S. 5.
Tarnawski Władysław. 1937c. Kipling jako poeta. „Myśl Narodowa”, nr 1. S. 6–7.
Tarnawski Władysław. 1937d. Osmoza językowa. „Myśl Narodowa”, nr 9. S. 135–136.
Tarnawski Władysław. 1937e. Powieści-bliźnięta i Pearl Buck. „Kurier Poznański”, nr 557, wyd. wieczorne. S. 14.
Tarnawski Władysław. 1937f. „Podroż do Illirii”, czyli Szekspir. „Kurier Poznański”, nr 504, wyd. wieczorne. S. 5.
Tarnawski Władysław. 1937g. Rywal Szekspira. „Kurier Poznański”, nr 410. S. 5.
Tarnawski Władysław. 1937h. Z najnowszej literatury szekspirowskiej: John Middleton Murry. „Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie”, z. 1. S. 13–18.
Tarnawski Władysław. 1938a. „Hamlet” w strojach nowoczesnych. „Kurier Warszawski”, nr 317, wyd. wieczorne. S. 3–4.
Tarnawski Władysław. 1938b. Szekspir katolikiem. „Sprawozdania Towarzystwa Naukowego we Lwowie”, z. 2. S. 154–156.
Tarnawski Władysław. 1938c. Szekspir katolikiem: Shakespeare a Roman Catholic (with an English Summary). Lwów: Towarzystwo Naukowe we Lwowie.
Tarnawski Władysław. 1938d. Z Horacego, „Myśl Narodowa”, nr 30. S. 473.
Tarnawski Władysław. 1939. „Hamlet” a la Polonaise. „Kurier Warszawski”, nr 169, wyd. wieczorne. S. 4.
Tarnawski Władysław. 1997. Brytyjczycy o Polsce i Polakach. Oprac. Jerzy Starnawski. „Rocznik Przemyski”, t. 33, z. 1. S. 7–22.
Tarnawski Władysław. Historia powieści angielskiej. Rkps BJ, sygn. Przyb. 616/04, vol. 1. K. 48–49.Tarnowski Stanisław. 1898. Szekspir w Polsce. W: Stanisław Tarnowski. Studia do historii literatury polskiej: Wiek XIX: Rozprawy i sprawozdania. T. IV. Kraków: Spółka Wydawnicza Polska. S. 107–332 [pierwodruk: „Przegląd Polski” 1877–1878].
Tretiak Andrzej. 1927. Tarnawski Władysław: Z Anglii współczesnej. „Ruch Literacki”, nr 3. S. 88–90.
Tretiak Andrzej. 1931. Tarnawski Władysław: Historia literatury angielskiej od Swifta do Burke’a i Burnsa, Lwów 1930 [recenzja]. „Ruch Literacki”, nr 6. S. 178–181.
Tretiak Andrzej. 1937. Z najnowszej szekspirologii (1930–1936). „Przegląd Współczesny”, t. 62, nr 8–9. S. 76–79.
Tretiak Andrzej. 1939. Shakespeare a katolicyzm. „Kurier Warszawski”, nr 25, wyd. wieczorne. S. 4–5.
w.b. [Wilhelm Bruchnalski?]. 1922. Nauka i sztuka. „Słowo Polskie”, nr 89. S. 5.
W.T. [Władysław Tarnawski]. 1934. Niecodzienny przekład. „Kurier Literacko-Naukowy”, nr 4. S. IV.
W.T. [Władysław Tarnawski]. 1935. Z dziejów Secret Service. „Kurier Literacko-Naukowy”, nr 8. S. I–II.
Z.N. 1923. Krzysztof Marlowe, jego życie, dzieła i znaczenie w literaturze angielskiej. Władysław Tarnawski. „Myśl Niepodległa”, nr 646. S. 141–142.
Z zapomnianych artykułów Władysława Tarnawskiego. 2003. Podał do druku, komentarzem i przypisami opatrzył Tomasz Pudłocki. „Rocznik Przemyski”, t. 39, z. 1. S. 91–95.
